Jean Jacques

Een belangrijke plaats voor de Nederlanse wijncultuur is Maastricht. Een stukje Nederland waar de inwoners zich niet Nederlander voelen maar Maastrichtenaar. Je zou bijna kunnen zeggen dat dit het Parijs van de Lage Landen is. Als culinair centrum van Nederland, biedt Maastricht veel opties om de gastronomie van de regio te ontdekken. Een van de wijnmakers in deze stad is Domein Vroendael en die maken maar één wijn: de Capreolus. We bespreken jaargang 2023.

Domein Vroendael verbouwt de Pinot Gris druif voor deze wijn. Deze druigt komt van oorsprong uit de Bourgogne maar wordt nu het meest verbouwd in Italië een de VS. Capreolus is een orange wine, oftewel een wijn gemaakt van witte druiven met schilweking waardoor de wijn een oranje gloed of kleur krijgt. Dit is ook hoe rode wijn zijn rode kleur krijgt. De wijn is ook ongefilterd, te zien aan hoe troebel die is. Ook al staat het nergens officieel, het is aannemelijk om te stellen dat dit een beetje valt onder de categorie natuurwijn. Iets waar ik zelf fan van ben.

In de neus vindt men tonen van appel, citroen en sinaasappel. En er is ook iets van brett te bespeuren. Brett is een gist dat funky geur- en smaakkenmerken aan een wijn geeft, zoals de geur van stal of zweet. Een beetje brett is interessant, te veel is een fout in de wijn. Maar het beetje brett in deze wijn geeft een lichte boerse toon aan de geur. Als het op smaak aankomt dan merk je ook dat zij ook een beetje funky smaakt. Naast dit zijn er smaakkenmerken van citroen, limoen en een beetje bitterheid wat doet denken aan grapefruit. De wijn heeft vooral fijne frisse zuren. Tijdens de afdronk vallen er ook tonen van gedroogde kruiden op. Omdat er sprake is geweeest van korte schilweking tijdens het wijnmaken heeft deze wijn ook lichte tanines.

Kwalitatief gezien geef ik deze wijn 12/20 punten. De wijn is mooi in balans en is lekker verfrissend. Er zijn ook meerdere smaakkenmerken waar te nemen zoals citrusfruit en het kleine beetje brett, maar hier blijft het ook wel bij. Daarnaast is er in de geur meer te ontdekken dan in de smaak. De wijn heeft geen hoge smaak intensiteit, daarmee bedoel ik dat de “volume knop” voor de smaken niet helemaal is aangedraaid. De vraag is echter of je dat altijd moet willen, maar het feit dat de afdronk van de wijn niet zo lang is, zorgt er samen met de lage intensiteit voor dat de wijn niet erg lang een indruk achter kan laten. Nog steeds heb ik deze wijn met plezier gedronken en is zij zeker het proberen waard, vooral om nog even de hype rondom natuurwijn te ervaren.